Ένα μοναδικό θησαυροφυλάκιο γνώσης, ήθους, ακεραιότητας, ανιδιοτελούς προσφοράς στην κατά τα άλλα σήπουσα ταχέως κοινωνία μας. Ο δασολόγος Γιώργος Ντούρος, μαχητής της ζωής, πολεμιστής στις μάχες για τη διάσωση της ελληνικής φύσης, άκαμπτος και ανυποχώρητος σε όλα όσα ξεκινούσε, δεν ζει πια.
Για μένα υπήρξε μεγάλος δάσκαλος και είμαι υπερήφανος που είχα κερδίσει τη φιλία του.
Θα θυμάμαι πάντοτε όλα όσα με πάθος δίδασκε σε εμάς τους αδαείς, με το μόνιμο πικρό του χαμόγελο. Πικρό γιατί εκείνος είχε το "προνόμιο" του βάρους της βαθιάς γνώσης των μη αναστρέψιμων καταστροφών που έχει υποστεί η ελληνική φύση από τους κάθε λογής εχθρούς της.
Δύσκολα τα λόγια αυτήν την ώρα της θλίψης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου