«Α, ρε Λαυρέντη,

εγώ που μόνο το ‘ξερα τι κάθαρμα ήσουν…»

– Μαν. Αναγνωστάκης

Ποιος ανεβοκατεβάζει υπουργούς; Ο σκιτσογράφος Ανδρέας Πετρουλάκης ζωγράφισε προ ημερών το ήδη ομιλούμενο: Ο Μάκης. Ποιος Μάκης; Μα πού ζεις; Ο Μάκης μπαίνει σε κάθε σπίτι, εκδικητής και τιμωρός, Ρομπέν κατά της διαφθοράς και της λαμογιάς, κάνει έρευνα, μαγνητοφωνεί, βιντεοσκοπεί, αποκαλύπτει, αναλύει, παραδίδει υλικό σε εισαγγελείς, ανοίγει τούνελ σαν ακούραστος τυφλοπόντικας της κάθαρσης, δίνει υπόσταση και εικόνα στη λαϊκή τηλεδημοκρατία.

Ο Μάκης. Δεν είναι πρόσωπο, είναι σύμβολο· γραδάρει την αντοχή των υλικών, με τα οποία χτίζουμε κοινωνία, θεσμούς, συνειδήσεις. Ο Μάκης είναι ο μέγας ιεροεξεταστής, σε εκδοχή καρτούν, με αμφίεση και στυλ τυπικά ελαφρολαϊκά· ένας ιεροεξεταστής που δεν οδηγεί το κοινό του σε διλήμματα και δράμα, αλλά το γαργαλάει ράθυμα, στήνει έναν χαλαρό καφενέ στην πλατεία του τηλεοπτικού χωριού, όπου περίπου ο πάσα εις έχει δικαίωμα λόγου, να πει το κοντό και το μακρύ του, να δικάσει, να πει τον πόνο του, τι θα έκανε αν ήταν πρωθυπουργός για μια βδομάδα… Ο ίδιος ο οικοδεσπότης πρωτοστατεί επ’ αυτού, δίνει πατρόν: Αν ήμουν πρωθυπουργός, θα έλεγα «Βρε Μάκη, δεν κουράστηκες να αγωνίζεσαι;». Ιδού το ρίγος του μεγαλείου, ιδού το ίχνος της καφενόβιας δημοκρατίας. Ιδού νέα εννοιολόγηση για το ευ αγωνίζεσθαι. Ολοι στην πίστα.

βλέμμα:Νίκος Γ. Ξυδάκης