Η υπόθεση Ζαχόπουλου ή, ακριβέστερα, ό,τι αφορά τη διαδρομή του «ροζ» DVD, από την εγγραφή του στο διαμέρισμα- φωλεά μέχρι να φθάσει (;) στα χέρια του διευθυντή του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού και να περιέλθει, τελικά, στον ανακριτή, έχει ήδη μετατραπεί σε βόρβορο.
Εδώ και αρκετές ημέρες το θέμα εκτρέπεται σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ εκδοτικών συγκροτημάτων και δημοσιογράφων.
Ξεκαθάρισμα που παρακολουθούν ευχάριστα όσοι έχουν λόγους να φοβούνται την υπόθεση Ζαχόπουλου.
Η εβδομάδα που άρχισε θα προσφέρει αρκετά ακόμα επεισόδια αυτής της δημοσιογραφικής σαπουνόπερας.
Αρκετοί, ωστόσο, ουδέτεροι παρατηρητές (που δεν έχουν λόγο να εμπλέκονται στον -ρυπαρό παρά τις ηθικολογικές επικλήσεις της δεοντολογίας- ανταγωνισμό μεταξύ εκδοτών και δημοσιογράφων) επισημαίνουν μερικά αυτονόητα:
-Πρώτον: ενώπιον του ανακριτή οιοδήποτε κυβερνητικό στέλεχος και οιοσδήποτε δημοσιογράφος, κομιστής DVD ή όχι, διαθέτουν -μέχρι εντοπισμού αποδεικτικών στοιχείων που να συνιστούν κατηγορία- ίση αξιοπιστία.
-Δεύτερον: εφόσον ο κ. Ανδριανός δεν διαθέτει επιπλέον στοιχεία -πλην του λόγου του- για τη συνάντηση του Χίλτον και δη στην αναφερθείσα ημερομηνία, ποιος απαγορεύει στον κομιστή να υποστηρίξει μία εντελώς διαφορετική εκδοχή; Τι θα συμβεί, φέρ’ ειπείν, εάν όντως παραδεχθεί πως παρέδωσε το DVD (για τους λόγους που εκείνος θα επικαλεστεί) αλλά αρκετές ημέρες νωρίτερα και πως το παραδοθέν οπτικοακουστικό υλικό ήταν διαφορετικής διάρκειας από τα 3 λεπτά και 50 δεύτερα που έφθασαν στον ανακριτή;
-Τρίτον: τι θα συμβεί εάν από όλη αυτή τη διαδικασία ανακύψει έστω και η παραμικρή πιθανότητα ανάμιξης άλλων στελεχών του κυβερνητικού μηχανισμού και του πρωθυπουργικού γραφείου και αναγκαστεί ο ανακριτής να τα καλέσει, γεγονός που θα αυξήσει σημαντικά το «γκρίζο» της εμπλοκής της κυβέρνησης στην υπόθεση;
-Τέταρτον: οι κυβερνητικές διαρροές ότι το Μαξίμου άναψε «πράσινο φως» για να δώσει ο κ. Ανδριανός το όνομα του δημοσιογράφου πόσο εύστοχες, τελικά, είναι; Μήπως εκθέτουν τον πρωθυπουργό, που εξ αντιδιαστολής θα κρίνουν κάποιοι πως δεν έπραττε κάτι τέτοιο εδώ και δύο εβδομάδες;
Εν κατακλείδι, η εξέλιξη της υπόθεσης δημιουργεί υπόνοιες στο μέσο πολίτη ότι «κάτι σάπιο υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα». Παράνομοι μηχανισμοί μπορούν να βιντεοσκοπούν, να εκβιάζουν, να μοντάρουν, να συνδέονται με κρατικά και κομματικά παράκεντρα, με διάφορες υπηρεσίες κ.ά.
Είναι ανόητοι όσοι αποβλέπουν, απλώς, να ωφεληθούν προσωπικά (κομματικά, εκδοτικά ή με οιονδήποτε άλλο τρόπο) από το βόρβορο των ημερών. Η τροπή που, μεσοπρόθεσμα, μπορούν να πάρουν τα πράγματα ίσως αποδειχθεί πολύ πιο επικίνδυνη.
Σεραφείμ Κοτρώτσος(e-tipos)
Εδώ και αρκετές ημέρες το θέμα εκτρέπεται σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ εκδοτικών συγκροτημάτων και δημοσιογράφων.
Ξεκαθάρισμα που παρακολουθούν ευχάριστα όσοι έχουν λόγους να φοβούνται την υπόθεση Ζαχόπουλου.
Η εβδομάδα που άρχισε θα προσφέρει αρκετά ακόμα επεισόδια αυτής της δημοσιογραφικής σαπουνόπερας.
Αρκετοί, ωστόσο, ουδέτεροι παρατηρητές (που δεν έχουν λόγο να εμπλέκονται στον -ρυπαρό παρά τις ηθικολογικές επικλήσεις της δεοντολογίας- ανταγωνισμό μεταξύ εκδοτών και δημοσιογράφων) επισημαίνουν μερικά αυτονόητα:
-Πρώτον: ενώπιον του ανακριτή οιοδήποτε κυβερνητικό στέλεχος και οιοσδήποτε δημοσιογράφος, κομιστής DVD ή όχι, διαθέτουν -μέχρι εντοπισμού αποδεικτικών στοιχείων που να συνιστούν κατηγορία- ίση αξιοπιστία.
-Δεύτερον: εφόσον ο κ. Ανδριανός δεν διαθέτει επιπλέον στοιχεία -πλην του λόγου του- για τη συνάντηση του Χίλτον και δη στην αναφερθείσα ημερομηνία, ποιος απαγορεύει στον κομιστή να υποστηρίξει μία εντελώς διαφορετική εκδοχή; Τι θα συμβεί, φέρ’ ειπείν, εάν όντως παραδεχθεί πως παρέδωσε το DVD (για τους λόγους που εκείνος θα επικαλεστεί) αλλά αρκετές ημέρες νωρίτερα και πως το παραδοθέν οπτικοακουστικό υλικό ήταν διαφορετικής διάρκειας από τα 3 λεπτά και 50 δεύτερα που έφθασαν στον ανακριτή;
-Τρίτον: τι θα συμβεί εάν από όλη αυτή τη διαδικασία ανακύψει έστω και η παραμικρή πιθανότητα ανάμιξης άλλων στελεχών του κυβερνητικού μηχανισμού και του πρωθυπουργικού γραφείου και αναγκαστεί ο ανακριτής να τα καλέσει, γεγονός που θα αυξήσει σημαντικά το «γκρίζο» της εμπλοκής της κυβέρνησης στην υπόθεση;
-Τέταρτον: οι κυβερνητικές διαρροές ότι το Μαξίμου άναψε «πράσινο φως» για να δώσει ο κ. Ανδριανός το όνομα του δημοσιογράφου πόσο εύστοχες, τελικά, είναι; Μήπως εκθέτουν τον πρωθυπουργό, που εξ αντιδιαστολής θα κρίνουν κάποιοι πως δεν έπραττε κάτι τέτοιο εδώ και δύο εβδομάδες;
Εν κατακλείδι, η εξέλιξη της υπόθεσης δημιουργεί υπόνοιες στο μέσο πολίτη ότι «κάτι σάπιο υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα». Παράνομοι μηχανισμοί μπορούν να βιντεοσκοπούν, να εκβιάζουν, να μοντάρουν, να συνδέονται με κρατικά και κομματικά παράκεντρα, με διάφορες υπηρεσίες κ.ά.
Είναι ανόητοι όσοι αποβλέπουν, απλώς, να ωφεληθούν προσωπικά (κομματικά, εκδοτικά ή με οιονδήποτε άλλο τρόπο) από το βόρβορο των ημερών. Η τροπή που, μεσοπρόθεσμα, μπορούν να πάρουν τα πράγματα ίσως αποδειχθεί πολύ πιο επικίνδυνη.
Σεραφείμ Κοτρώτσος(e-tipos)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου