Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008

Το ευρύτερο σύστημα εξουσίας και αξιών σε κρίση.

[Οι ανεξέλεγκτες συκοφαντίες των τελευταίων ημερών, στην πραγματικότητα, στηρίζουν και έχουν ανάγκη το διεφθαρμένο κοινωνικό σύστημα και μεγεθύνουν την κρίση αξιών της ελληνικής κοινωνίας. Οι ανεύθυνες λάσπες κρύβουν συμφέροντα που κερδίζουν από την κρίση και απαιτούν αναδιανομή του μαύρου χρήματος προς όφελός τους. Όλη η Ελλάδα ένα τεράστιο ξεπουλημένο χρηματιστήριο ξεπεσμού και σήψης.]
Η πορεία της πολύκροτης υπόθεσης Ζαχόπουλου αναδεικνύει με τον πιο δραματικό τρόπο τη φθορά που έχει υποστεί το ευρύτερο σύστημα εξουσίας στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Με μειωμένη αξιοπιστία, περιορισμένη αποτελεσματικότητα και αμφισβητούμενη πλέον τη δυνατότητα προστασίας του δημοσίου συμφέροντος η εκτελεστική εξουσία, τα πολιτικά κόμματα και τα ΜΜΕ εμφανίζονται ως μέρος του ίδιου προβλήματος. Το γεγονός αυτό οδηγεί στη σταδιακή αποξένωση της κοινωνίας από θεσμούς που λειτουργούν συνεκτικά για τους πολίτες.
Τα ερωτήματα που έχουν προκύψει με αφορμή την υπόθεση Ζαχόπουλου αγγίζουν βασικές πτυχές της ποιότητας της Δημοκρατίας μας, που σχετίζονται με το ρόλο των ΜΜΕ, τα όρια ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο, τις πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες που υποκρύπτονται πίσω από τη στάση των παραγόντων του δημοσίου βίου. Είναι προφανές ότι η κοινή γνώμη παρακολουθεί τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων με έντονη καχυποψία και με αίσθημα απογοήτευσης για την εικόνα που παρουσιάζει η δημόσια ζωή.
Το νοσηρό σκηνικό μάς έχει καταστήσει θέαμα και εκτός Ελλάδος, καθώς η επικαιρότητα στη χώρα μας έχει «παγώσει» και κινείται πλέον μόνο γύρω από την υπόθεση Ζαχόπουλου, αναδεικνύοντας την παθογένεια του ευρύτερου συστήματος εξουσίας.
Οι πολίτες θέλουν να σπάσει επιτέλους το απόστημα της αδιαφάνειας και της διαφθοράς και όχι να οδηγηθούμε σε έναν ακόμη συμβιβασμό πολιτικών και εκδοτικών συμφερόντων που θα ενισχύσει την εικόνα της θεσμικής παρακμής. Είναι ώρα ευθύνης για όλους, προκειμένου να καταφέρουμε επιτέλους να διαχωρίσουμε την ήρα από το στάρι…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διοξίδιο της παραπληροφόρησης, της φύσης, της πολιτικής, της κακομοιριάς, της open democracy, της μπλογκόσφαιρας, της διαφθοράς, της διαπλοκής, του μπουγαδοκόφινου, της σάτιρας και κάθε βαρονίας.