Τηλερουφιάνικος κωδικός….. «Χαζόπουλος».

Ο Μπίσμαρκ έλεγε ότι «η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού». Σύμφωνα όμως με τον εξαίρετο Ιταλό συγγραφέα Αντρέα Καμιλέρι και διά στόματος του πρωταγωνιστή στα αστυνομικά μυθιστορήματά του, επιθεωρητή Μονταλμπάνο, «πολιτική είναι η τέχνη τού να καλύπτεις με σκατά τον αντίπαλο».
Τείνω να συμφωνήσω με τον Ιταλό συγγραφέα, αν λάβω υπ’ όψιν μου τα όσα λέει λ.χ. ο κ. Γ. Παπανδρέου. Το πιο πρόσφατο είναι ότι «ο Καραμανλής ηγείται μιας κυβέρνησης που παράγει ένα τσουβάλι σκάνδαλα». Είπε και άλλα, με αφορμή την υπόθεση Ζαχόπουλου, τα οποία, ενώ επιβεβαιώνουν τον Καμιλέρι και τη θεωρία του περί πολιτικής, εν τούτοις φαίνεται ότι δεν αρκούν για να κάνουν τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ να ξεκολλήσουν από εκεί που συνεχίζει να τους κατατάσσει, σε κάθε δημοσκόπηση, η κοινή γνώμη. Που σημαίνει ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρέπει μάλλον να ακολουθήσει την άποψη του Μπίσμαρκ παρά του Καμιλέρι.
Βεβαίως, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, για να μπορεί ένας πολιτικός να επιτίθεται στον αντίπαλό του και να υπάρχει η δυνατότητα να προβάλλονται ποικίλα σενάρια που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αλλά είναι εύπεπτα για τον κοσμάκη, πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες. Και όσο η κυβέρνηση δεν περνάει στην αντεπίθεση με τα δικά της πραγματικά στοιχεία που διαθέτει, για να αντικρούσει τα όσα εξωπραγματικά ακούγονται, κάθε ευφάνταστος νομιμοποιείται και να τη θεωρεί ένοχη, αλλά και να τη λούζει με... φραστικές ακαθαρσίες, επιβεβαιώνοντας τι άλλου είδους τέχνη είναι η πολιτική.
Η δεύτερη απόπειρα αυτοκτονίας είναι βέβαιο ότι δημιουργεί νέα σεναριολογία και δίνει τροφή για νέες εικασίες περί την υπόθεση του τέως γενικού γραμματέα. Στην κυβέρνηση εναπόκειται να προστατεύσει τον εαυτό της, εγκαταλείποντας την αμηχανία και ενημερώνοντας για αυτονόητα πράγματα, έτσι ώστε να βοηθήσει να αποκαλυφθεί ότι η περιβόητη υπόθεση Ζαχόπουλου δεν ήταν παρά μία υπόθεση... Χαζόπουλου.

Νίκος Σίμος:« Υπόθεση... Χαζόπουλου και πολιτική»