Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Oι εκδότες σε κρίση.....εξουσίας.

Πριν ακόμη πέσει η αυλαία των εκλογών ο Ε. Βενιζέλος έκανε την άγαρμπη κίνηση της διεκδίκησης της προεδρίας στο ΠΑΣΟΚ. Αμέσως έσπευσαν οι μεγαλοεκδότες να τον στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις. Τελικά όμως φαίνεται πως αυτή η στήριξη έφερε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: Ο Παπανδρέου ενισχύθηκε και φαίνεται να επικρατεί. Τα τελευταία χρόνια (ξεκινώντας ίσως λίγο πριν το 2004) φάνηκε πως ο κόσμος άρχισε να μην εμπιστεύεται τα μεγάλα ΜΜΕ.
Ήταν πλέον φανερό ότι τα ΜΜΕ προσπαθούσαν να χειραγωγήσουν τον κόσμο, γεγονός που προκάλεσε μια έντονη αντίδραση. Σε σημείο μάλιστα που οι πολίτες να αμφισβητούν ακόμη και πραγματικές ειδήσεις μόνο και μόνο επειδή αυτές προβάλλονταν έντονα από τα ΜΜΕ. Αποτέλεσμα η ΝΔ να επικρατήσει άνετα παρά τον λυσσαλέο πόλεμο που δέχθηκε. Αυτό επαναλήφθηκε και το 2007, αν λογαριάσει κανείς και την φυσιολογική κυβερνητική φθορά της ΝΔ. ΤΟ ΠΑΣΟΚ, παρά την εμφανέστατη υποστήριξη από τη μεγαλύτερη μερίδα των ΜΜΕ, καταποντίστηκε.
Ίσως να είναι πολύ συνομωσιολογικό, αλλά αν θεωρήσουμε ότι αυτοί οι οποίοι ελέγχουν τα ΜΜΕ δεν είναι ανόητοι, το αντίθετο μάλιστα, μου φαίνεται απίθανο να μην κατάλαβαν ότι η στάση τους δεν επηρεάζει τον κόσμο ο οποίος λειτουργεί με αντιδραστικό τρόπο. Δηλαδή ο κόσμος οδηγείται προς το αντίθετο από αυτό που οι ίδιοι υποστηρίζουν. Επομένως μήπως αυτή η εμφανέστατη στήριξη προς τον Βενιζέλο δεν είχε σκοπό την εκλογή του Βενιζέλου αλλά το ακριβώς αντίθετο;
Αν δει κανείς τον τρόπο που εμφανίζονται οι δύο υποψήφιοι στις διάφορες εκδηλώσεις τους, εύκολα μπορεί να παρατηρήσει, ότι η εικόνα Παπανδρέου είναι πολύ καλά σκηνοθετημένη, φωτεινή, μελετημένη, ενώ του Βενιζέλου γκρίζα, μίζερη, φτωχή. Άραγε αυτοί οι καναλάρχες δεν το πρόσεξαν αυτό; Και πάλι για να έχεις μια τόσο κακή τηλεοπτική εικόνα κοστίζει. Δεν θα ήταν φυσικό να περίμένε κανείς ότι ο Βενιζέλος θα εμφανίζονταν ως πολύ καλύτερο τηλεοπτικό προϊόν από τον Παπανδρέου; Είναι ένας προβληματισμός και πολύ θα ήθελα να διαβάσω τα σχόλιά σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διοξίδιο της παραπληροφόρησης, της φύσης, της πολιτικής, της κακομοιριάς, της open democracy, της μπλογκόσφαιρας, της διαφθοράς, της διαπλοκής, του μπουγαδοκόφινου, της σάτιρας και κάθε βαρονίας.