Στο μάτι της Αμερικής, της Τουρκίας, των νταβατζήδων και του αμερικανόδουλου Γιωργάκη βρίσκεται ο Κώστας Καραμανλής. Μία ώρα και είκοσι λεπτά έπινε καφέ με τον Πούτιν και φυσικά δεν έπαιζαν τις κουμπάρες. Επί τάπητος τέθηκαν οι διμερείς σχέσεις και υπεγράφησαν συμφωνίες στρατηγικής συνεργασίας κυρίως στον ενεργειακό τομέα και στους εξοπλισμούς. Business που ισχυροποιoύν τις μακαραίωνες σχέσεις της χώρας μας με την Αρκούδα του Πλανήτη. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός όμως υπερβαίνει τα εσκαμμένα και εμφανίζεται «ανυπάκουος» στις εντολές του διεθνούς τζετ των συμφερόντων παρεμβαίνοντας στον αμείλικτο αμερικανορωσικό ενεργειακό πόλεμο. Κινείται όμως στο πλαίσιο της νεανικής του ανησυχίας όπως αυτή αποτυπώνεται στο διδακτορικό του για την εξωτερική πολιτική του Ελευθέριου Βενιζέλου. Τολμά να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Ελλάδας. Ακυρώνει την Τουρκία ως αποκλειστικό ενεργειακό διαμετακομιστικό κόμβο αμερικανικών συμφερόντων, επεκτείνοντας την ελληνορωσική συμφωνία μέχρι το 2040 με διπλασιασμό των ποσοτήτων φυσικού αερίου.Η κοινή θρησκεία λειτουργούσε πάντα ενισχυτικά στις ελληνορωσικές σχέσεις. Η Ρωσία εξυπηρετεί χίλια χρόνια τώρα την ‘κρυφή ελπίδα’ του Γένους. Ακόμα και όταν η Ρωσία «πρόδωσε’ τις προσδοκίες μας, που βάφτηκαν με σφαγές και αίμα, ακόμα και τότε, πιστεύαμε ότι κατά βάθος η Ρωσία ήταν θύμα διεθνών διπλωματικών πιέσεων και δεν μπορούσε «τη συγκεκριμένη στιγμή» να παραβιάσει τις φόρμες των Μεγάλων Δυνάμεων. Αφεντικό όμως της Φιλικής Εταιρίας ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης πρίγκιπας και φίλος του Τσάρου και αξιωματικός στον στρατό του. Ήδη στις συνομιλίες του με τον Καραμανλή, ο Πούτιν ειρωνεύτηκε τους Ευρωπαίους που επιφυλάσσονται και δεν κατανοούν την ελληνορωσική συνεργασία.
Ο Καραμανλής τόλμησε να μπει στο μάτι της μαμάς-Αμερικής και των πανίσχυρων νταβατζήδων. Αλλοίωσε κατεστημένες νοοτροπίες των πανίσχυρων καναλαρχών μια και αυτοί κρύβονταν πίσω και από τους εξοπλισμούς. Τόλμησε. Πήρε το παιχνίδι πάνω του. Επανέφερε την εθνική αντίληψη για τις διεθνείς σχέσεις σε πλουραλιστική τροχιά. Πραγματοποιεί σχέδια ανεκπλήρωτα και του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο ρόλος του Προέδρου Παπούλια δεν είναι αμελητέος σε αυτή τη στροφή της εξωτερικής μας πολιτικής, σαφώς αντισημιτικής και αντιγεωργοπαπανδρεϊκής. Ο πολυδιάστατος και πολυκεντρικός χαρακτήρας της εξωτερικής μας πολιτικής έρχεται σε αντίθεση με την ασήμαντη θέση που εξασφάλιζε στην Ελλάδα το παγκόσμιο σχέδιο των Αμερικανικών συμφερόντων. Οι Αμερικανοί «φίλοι» μας είναι σφοδρά ενοχλημένοι γι’ αυτό και επικροτούν τα σχέδια αποσταθεροποίησης του Καραμανλή από τον Άπληστο Κύκλο των Νταβατζήδων. Η συνέχεια θα είναι μακρά. Κάτι σαν την ηλίθια περίπτωση των ομολόγων που έσκασε ακριβώς μετά τη συμφωνία «Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης». Τώρα οι συμφωνίες είναι ακόμα μεγαλύτερες και άρα οι Νταβατζήδες θα είναι ακόμα πιο λυσσαλέοι. Έτοιμοι για το «Βρώμικο 89», no2. Γιατί στη φιλοσοφία των «νέων μέσων» δεν έχει σημασία να αποδεικνύεις αυτά που λες, αλλά να τα λες. Σύμφωνα με τη θεωρία της «μεθοδευμένης σκανδαλολογίας»:οι υποψίες σκανδάλων έχουν πιο ηχηρά αποτελέσματα από τα ίδια τα σκάνδαλα.
ενδιαφέρουσα επ' αυτού και η άποψη:
στο Ρεσάλτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου