.............................
Ο κύριος Λαφαγιέτ το κλείνει νωρίς το μαγαζί. Που να κολλήσει ύπνος στα ονειροπόλα μάτια του πτωχού ζωγράφου. Ήπιε ένα καφέ, ευρώ 5 και 1 πουρμπουάρ και κίνησε για τον κόκκινο μύλο μπας και συναντήσει τυχαία τον συνάδελφό του τον Τουλούζ. Όμως ο Τουλούζ έλειπε, ο Βίνσεντ ήταν σπίτι με επιδέσμους στο αυτί κα
ι ο Γκωγκέν την είχε κάνει για τόπους εξωτικούς με ξώβυζες γκομενίτσες. Ευτυχώς, ο καλλιτέχνης βρήκε παρηγοριά στην αγκαλιά μιας φιλότεχνης Ρωσίδας, ευρώ 500 και 200 πουρμπουάρ για την περιποίηση.
ι ο Γκωγκέν την είχε κάνει για τόπους εξωτικούς με ξώβυζες γκομενίτσες. Ευτυχώς, ο καλλιτέχνης βρήκε παρηγοριά στην αγκαλιά μιας φιλότεχνης Ρωσίδας, ευρώ 500 και 200 πουρμπουάρ για την περιποίηση...........................
Τη Γαλλία την αγαπάω ιδιαιτέρως. Μόνο στο Παρίσι βρίσκεις πεζούς και αυτοκίνητα που παραβιάζουν το κόκκινο όπως στην πατρίδα. Μόνο στο Παρίσι κάθεσαι σ΄ ένα καφέ, βγάζεις το σημειωματάριό σου να συγγράψεις αριστουργήματα και δεν είσαι το μόνο ψώνιο. Μόνο στο Λούβρο δεν τσαντίζομαι που έχουν κατακλέψει την Ελλάδα. Μόνο εδώ δεν τα παίρνω που μου μιλούν στην γλώσσα τους λες και έχω υποχρέωση να τη γνωρίζω. Ε λοιπόν Ναι! Είμαι προκατειλημμένος Γαλλόφιλος. Αγγλάκια θα σας σκίσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου