Στη ζωή μπορεί να μην υπάρχουν "αν", καθώς πάντοτε είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε και να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα, ωστόσο τα υποθετικά σενάρια μπορεί να δείξουν πόσο σχετικά είναι ορισμένα πράγματα.
Εάν στις 11 Νοεμβρίου ο κ. Βενιζέλος είχε επικρατήσει, σήμερα θα ήταν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Στέλνοντας σπίτι τους ορισμένα από τα στελέχη που συνδέθηκαν με το κόμμα στην μετά το 2004 εποχή, θα είχε την ευκαιρία ανανέωσης προσώπων. Τολμηρή υπόθεση η περίφημη ανανέωση προσώπων, ιδεών ή και συμβόλων. Αλλά αφού παραμένει υπόθεση, δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο τολμηρός θα ήταν ο νέος αρχηγός. Ακόμη όμως και αν δρούσε με την ίδια δειλία που έδειξε ο Παπανδρέου το 2004, όταν ο αηδιασμένος από την εξέλιξη τού ΠΑΣΟΚ κόσμος του απαιτούσε "να τα αλλάξει όλα" και εκείνος εκώφευσε, ορισμένες υποθέσεις δεν είναι τόσο "τολμηρές":
Κατ' αρχήν η συσπείρωση των ψηφοφόρων του κόμματος, μετά από μία μικρή περίοδο επιφυλακτικότητας απέναντι στον νέο ηγέτη, θα ανέβαινε στα ύψη. Ακόμη και χωρίς να έχει δει πολλά πράγματα από τον Βενιζέλο, ο απλός Πασόκος θα τον αντιμετώπιζε ως την καλύτερη πιθανότητα να ρίξει τη "δεξιά" (παρωχημένη ορολογία, η οποία όμως βρίσκει έδαφος στον νου ορισμένων ακόμη και σήμερα). Εάν συνυπολογίσουμε τη φυγή ψηφοφόρων τής ΝΔ, οι οποίοι θα μπορούσαν να βρουν καταφύγιο σε ένα σε άνοδο κόμμα, αλλά και την ελκυστικότητα του "καινούργιου" (ακόμη και αν δεν εκόμιζε ο νέος αρχηγός κάτι το πραγματικά και ουσιαστικά νέο), το να υποθέσουμε ότι τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ θα ήταν πολύ υψηλότερα είναι εύλογο.
Η συνέχεια στην Ελληνική Πολιτική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου