Επιμέλεια: Δήμητρα Κουτσού
"Δεν μπορώ, κουράστηκα"- "Αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώνει"- "Δεν βλέπω πλέον τηλεόραση" κτλ. Ατάκες που άκουσα συχνά τις τελευταίες ημέρες με αφορμή την υπόθεση Ζαχόπουλου, από νέους ανθρώπους, που βρίσκονται στην παραγωγική ηλικία, που έχουν ενταχθεί στο εργασιακό σύστημα χρόνια και κατά προέκταση η καθημερινότητά τους απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί διασκεδαστική.
Η ιστορία του πρώην γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού στην αρχή προκάλεσε την περιέργεια (μα, γιατί πήδηξε στο κενό;). Στη συνέχεια, το ενδιαφέρον (πόσοι εμπλέκονται σε αυτή την ιστορία;). Έπειτα, το κουτσομπολιό (άκουσες τί είπε ο Μάκης- ναι, αλλά και Θέμος...;) και τώρα έχουμε περάσει στο στάδιο της αδιαφορίας (αμάν πια, όλο με αυτά θα ασχολούμαστε; κουράστηκα).
Ίσως πράγματι σε αυτή την κοπιαστική καθημερινότητα να μην πρέπει να ονειρευόμαστε τίποτα άλλο εκτός από τον καναπέ μας το βράδυ ή τη σαββατιάτικη έξοδο. Ίσως να μην πρέπει να καταναλώνουμε επιπλέον φαιά ουσία από αυτή που είναι απολύτως απαραίτητη. Ίσως πρέπει να μην αντιδρούμε, να μην παρακολουθούμε, να μην αναρωτιόμαστε αλλά να αφήνουμε τους 300 που επιλέξαμε να κάνουν παιχνίδι για μας. Ίσως με αυτή τη συμπεριφορά αι η υπόθεση Ζαχόπουλου να πάει στο αρχείο ένα χρόνο αργότερα, όπως εκείνη των υποκλοπών. Ίσως όμως να έρθει η μέρα που θα κουραστούμε να βλέπουμε σίριαλ σε επανάληψη.
Η ηλεκτρονική διεύθυνση της Εφημερίδας Τοίχου info@news247.gr στη διάθεσή σας για παρατηρήσεις και σχόλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου