Ανεξάρτητα από την ακρίβεια ή όχι των τελευταίων «πληροφοριών», μια αρχική ερμηνεία που δόθηκε από ορισμένους συνεργάτες του πρωθυπουργού, είναι ότι η κυβέρνηση και ο ίδιος προσωπικά ως απώτερος στόχος, βρίσκονται στο στόχαστρο της επίθεσης συγκεκριμένων κέντρων που απεργάζονται την ηθική κατάρρευση της κυβέρνησης, την οποία θα ακολουθήσει και η αντίστοιχη πολιτική. 
Ως τέτοια κέντρα θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι «συνήθεις ύποπτοι». Οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα, τα οποία διεκδικώντας την επίτευξη των δικών τους επιχειρηματικών σχεδίων, δεν διστάζουν να ανοίγουν και να κλείνουν λογαριασμούς με όποια κυβερνητικά στελέχη θεωρούν ότι δεν συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις τους.
Την ίδια ώρα μάλιστα, που η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός δέχονται τα αλλεπάλληλα πυρά των συγκεκριμένων επιθέσεων, διακινούνται συγχρόνως ευρύτατα και οι «πληροφορίες» περί επικείμενης ίδρυσης νέου κόμματος. Πατώντας στο γενικό κλίμα σήψης, απογοήτευσης του κόσμου και υποχώρησης του δικομματισμού που καταγράφεται σαφέστατα πλέον στις δημοσκοπήσεις, η αναβίωση των σεναρίων του περιβόητου «τρίτου πόλου» δημιουργεί πρόσθετη ανησυχία και εκνευρισμό στο Μαξίμου. Το οποίο επιπροσθέτως διαπιστώνει ότι και ορισμένα παραδοσιακά φιλικά ΜΜΕ διαφοροποιούν πλέον τη στάση τους σε σχέση με τα τεκταινόμενα στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Πρόσθετη απογοήτευση όμως (και προβλήματα) στους συνεργάτες του πρωθυπουργού δημιουργεί και η στάση του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος κλιμάκωσε αιφνίδια τις επιθέσεις του κατά της κυβέρνησης για θέματα ηθικής και διαφθοράς, προσωποποιώντας αποκλειστικά τις ευθύνες στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Το Μαξίμου θεωρεί ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επενδύει άκριτα στην ροζ και λοιπή σκανδαλολογία, αποσκοπώντας σε μικροκομματικά οφέλη και αδιαφορώντας για τις πολύπλευρες συνέπειες στην ομαλή εξέλιξη του πολιτικού συστήματος.
Παρόλα αυτά, η ψύχραιμη ανάλυση όλων των δεδομένων οδήγησε σε ακόμη πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις κάποιους πιο «υποψιασμένους» πολιτικούς παρατηρητές. Οι εν λόγω χωρίς να αρνούνται την ισχύ όλων των παραπάνω αναλύσεων, θεωρούν ότι είναι αδύνατον όλες αυτές οι επιθέσεις και κυρίως η «απειλή» για… ομοβροντία ροζ αποκαλύψεων για κυβερνητικά στελέχη, να συντελούνται χωρίς τη συμβολή και άλλων άγνωστων (;) παραγόντων.
Σχετικά μάλιστα επισημαίνουν, ότι «τέτοιες ιστορίες παραπέμπουν σε δράση πολύ σκοτεινών κέντρων και ειδικών υπηρεσιών, που πέραν του νοσηρού σχεδιασμού και των επινοήσεών τους, διαθέτουν και τις πλήρεις τεχνολογικές δυνατότητες να παγιδεύουν τον οποιονδήποτε οπουδήποτε και να τον καθιστούν όμηρο των επιδιώξεών τους»
Ως τέτοια κέντρα θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι «συνήθεις ύποπτοι». Οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα, τα οποία διεκδικώντας την επίτευξη των δικών τους επιχειρηματικών σχεδίων, δεν διστάζουν να ανοίγουν και να κλείνουν λογαριασμούς με όποια κυβερνητικά στελέχη θεωρούν ότι δεν συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις τους.
Την ίδια ώρα μάλιστα, που η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός δέχονται τα αλλεπάλληλα πυρά των συγκεκριμένων επιθέσεων, διακινούνται συγχρόνως ευρύτατα και οι «πληροφορίες» περί επικείμενης ίδρυσης νέου κόμματος. Πατώντας στο γενικό κλίμα σήψης, απογοήτευσης του κόσμου και υποχώρησης του δικομματισμού που καταγράφεται σαφέστατα πλέον στις δημοσκοπήσεις, η αναβίωση των σεναρίων του περιβόητου «τρίτου πόλου» δημιουργεί πρόσθετη ανησυχία και εκνευρισμό στο Μαξίμου. Το οποίο επιπροσθέτως διαπιστώνει ότι και ορισμένα παραδοσιακά φιλικά ΜΜΕ διαφοροποιούν πλέον τη στάση τους σε σχέση με τα τεκταινόμενα στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Πρόσθετη απογοήτευση όμως (και προβλήματα) στους συνεργάτες του πρωθυπουργού δημιουργεί και η στάση του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος κλιμάκωσε αιφνίδια τις επιθέσεις του κατά της κυβέρνησης για θέματα ηθικής και διαφθοράς, προσωποποιώντας αποκλειστικά τις ευθύνες στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Το Μαξίμου θεωρεί ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επενδύει άκριτα στην ροζ και λοιπή σκανδαλολογία, αποσκοπώντας σε μικροκομματικά οφέλη και αδιαφορώντας για τις πολύπλευρες συνέπειες στην ομαλή εξέλιξη του πολιτικού συστήματος.
Παρόλα αυτά, η ψύχραιμη ανάλυση όλων των δεδομένων οδήγησε σε ακόμη πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις κάποιους πιο «υποψιασμένους» πολιτικούς παρατηρητές. Οι εν λόγω χωρίς να αρνούνται την ισχύ όλων των παραπάνω αναλύσεων, θεωρούν ότι είναι αδύνατον όλες αυτές οι επιθέσεις και κυρίως η «απειλή» για… ομοβροντία ροζ αποκαλύψεων για κυβερνητικά στελέχη, να συντελούνται χωρίς τη συμβολή και άλλων άγνωστων (;) παραγόντων.
Σχετικά μάλιστα επισημαίνουν, ότι «τέτοιες ιστορίες παραπέμπουν σε δράση πολύ σκοτεινών κέντρων και ειδικών υπηρεσιών, που πέραν του νοσηρού σχεδιασμού και των επινοήσεών τους, διαθέτουν και τις πλήρεις τεχνολογικές δυνατότητες να παγιδεύουν τον οποιονδήποτε οπουδήποτε και να τον καθιστούν όμηρο των επιδιώξεών τους»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου