Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008

Ο ορίζων του Καραμανλή.

Ενα από τα πιο αγαπημένα θέματα συζήτησης στις πολιτικο -δημοσιογραφικές συντροφιές τις τελευταίες ημέρες είναι το πότε θα «ξεφουσκώσει» το σίριαλ Ζαχόπουλου, προκειμένου να επιστρέψει η πολιτική. Στο Μαξίμου δεν έχουν αυταπάτες. «Είναι νόμος: Αν ένα θέμα δεν κάνει τον κύκλο του στα Μέσα Ενημέρωσης και να προσπαθήσεις να το κλείσεις, θα το ξαναβρείς μπροστά σου. Η υπόθεση των ομολόγων “ήρθε”, “έφυγε” και ξαναήρθε στην επικαιρότητα μέχρι να κλείσει οριστικά» λένε αυτοί που γνωρίζουν. Πέραν όλων των άλλων, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, στην κυβέρνηση δεν ασχολούνται με το πότε θα κλείσει η υπόθεση αλλά με το πώς θα κλείσει. Κι επειδή η εσωτερική έρευνα έδειξε πως δεν υπάρχει οικονομικό σκάνδαλο, περιμένουν τα πορίσματα της δικαστικής έρευνας. Το γεγονός ότι ο εκβιασμός που έγινε σε έναν γενικό γραμματέα υπουργείου οδηγεί στην «κάθαρση» του μιντιακού συστήματος, δεν χαλάει καθόλου τον Καραμανλή, ο οποίος είναι εν τέλει ο πραγματικός στόχος αυτής της ιστορίας. Οπως λένε αυτοί που ξέρουν, «δεν μπορεί, όπως και στην υπόθεση των υποκλοπών, να προσπαθούν κάποιοι να εμφανίσουν το θύμα ως θύτη... Η αλήθεια θα αποκαλυφθεί». Οπως και να έχει το πράγμα, το ζητούμενο είναι τι θα κάνει ο πρωθυπουργός όταν θα ξαναγράψει το κοντέρ του πολιτικού χρόνου. Η ανοησία του Ζαχόπουλου να μην ενημερώσει την κυβέρνηση για τον εκβιασμό που υφίστατο, από τον Οκτώβριο, ανάγκασε τον πρωθυπουργό να σπαταλά πολιτικό κεφάλαιο και να ασχολείται με τα ανδραγαθήματά του αντί να προχωρά τις μεταρρυθμίσεις.
Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι το πανηγύρι δεν θα σταματήσει καθ’ όλη τη διάρκεια του 2008. Η σκανδαλολογία θα υποχωρήσει για λίγο αλλά θα επανεμφανιστεί. Διάφορα κέντρα, αξιοποιώντας υπαρκτές ή ανύπαρκτες, πρωτεύουσες ή δευτερεύουσες υποθέσεις μεσαίων στελεχών του κράτους, θα επιδιώξουν να φθείρουν τον Καραμανλή τόσο όσο θα χρειαστεί για να τον εξουδετερώσουν. Υπάρχει μια σχετική βιασύνη εν όψει του 2010.
Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει ο ίδιος. Στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπάρχει μία σχολή σκέψης (η βασική) που λέει «θα φτάσουμε μέχρι το 2010 και ό,τι γίνει. Η πείρα έδειξε πως όταν κάναμε τους σωστούς χειρισμούς και είχαμε τη συνείδησή μας ήσυχη, αυτό μας βγήκε...». Για τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης απαιτείται σωστή ανάλυση του στρατηγικού ορίζοντα. Ητοι:
Η κατάσταση της οικονομίας τότε, η έκβαση των εθνικών εκκρεμοτήτων, το εσωκομματικό τοπίο, οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά. Αυτή η ανάλυση «ποντάρει» σε μια πιθανή διάσπαση του ΠΑΣΟΚ και στην πολιτική αυτονομία του Συνασπισμού. Στο Μαξίμου αναλύουν καλά το ΠΑΣΟΚ, δεν είμαι όμως σίγουρος ότι αναλύουν σωστά τον Αλαβάνο. Είναι σκληρός αντιδεξιός και θα ήθελε κάποια στιγμή να γίνει Φίσερ, νομίζω εγώ. Ο εκλογικός νόμος Σκανδαλίδη που επιτρέπει συνεργασίες θα εφαρμοστεί, άλλωστε, μία ακόμη φορά.
Η δεύτερη σχολή σκέψης λέει «εκλογές με λίστα μέχρι την άνοιξη του 2009, ίσως και νωρίτερα, για να μην προλάβουν να φθείρουν τον Καραμανλή δυνάμεις που βρίσκονται εντός και εκτός Ν.Δ. και να μην προλάβει να καρπίσει το φλερτ ΠΑΣΟΚ - μέρους ΣΥΝ».
Τι θα συμβεί από όλα; Ο ίδιος ο Καραμανλής, που έχει όλη τη γνώση των δεδομένων, ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Αν, πάντως, πειστεί ότι υπάρχει οργανωμένο σχέδιο φθοράς του, θα αντιδράσει. Το χαρτί του βέτο στα χέρια του είναι εξόχως πολιτικό και τα Σκόπια είναι εθνικό θέμα...

Μανόλης Κοττάκης (Ελεύθερος Τύπος)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διοξίδιο της παραπληροφόρησης, της φύσης, της πολιτικής, της κακομοιριάς, της open democracy, της μπλογκόσφαιρας, της διαφθοράς, της διαπλοκής, του μπουγαδοκόφινου, της σάτιρας και κάθε βαρονίας.